Το πρώτο βήμα λοιπόν έχει γίνει. Οι πολιτικοί αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι νιώθουμε γι΄ αυτούς και παριστάνουν τους ντροπαλούς.
Δηλαδή με την δήλωση τους περί ανεξαρτησίας ουσιαστικά μας λένε ότι ντρέπονται να υποστηριχθούν από κάποιο κόμμα.
Ελπίζω πως θα έρθει και η στιγμή που θα ντρέπονται οι πολίτες να ψηφίζουν τις ίδιες δοκιμασμένες και αποτυχημένες πολιτικές. Άσχετα με την ανακύκλωση των προσώπων.
Πως δηλαδή μπορεί να μας πείσει η Ντόρα η εξερευνήτρια ότι είναι ένα νέο πρόσωπο, διαφορετικό από ότι γνωρίσαμε μέχρι σήμερα και με νέες νοοτροπίες και πολιτική φιλοσοφία.
Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι… την ξέρουμε. Όπως ξέρουμε και την φιλοσοφία της ΝΔ (με Αντώνη σφουγγαράκη ή όχι, δεν έχει σημασία), όπως ξέρουμε και την πασοκική φιλοσοφία.
Γι΄ αυτό θέλω να ελπίζω (δεν το έχω καταφέρει ακόμα) ότι τελικά και οι πολίτες αυτής της χώρας θα γίνουν ανεξάρτητοι.
Χαρτζιλικάκι υποσχέθηκε στους συνταξιούχους που ζουν λόγω θαύματος, ο Γιωργάκης ο αντιεξουσιαστής.
Δεν ξέρουμε αν ρώτησε τους κηδεμόνες του ή είναι δική του πρωτοβουλία.
Όλοι οι καχύποπτοι Έλληνες είπαν ότι αυτό είναι μια προεκλογική παροχή και ο μόνος στόχος είναι να μαζευτεί όσο γίνεται ο επερχόμενος διασυρμός.
Αλλά, είπαμε, αυτές είναι απόψεις κακοπροαίρετων. Ο Γιωργάκης όλως τυχαίως ανακοίνωσε τώρα αυτό το φιλοδώρημα.
Τι φταίει αυτός που σε λίγες μέρες έχουμε εκλογές;
Ο άνθρωπος ήθελε να ανακοινώσει ένα θετικό μέτρο και τσουπ! πετάχτηκαν μπροστά του οι εκλογές!
Βέβαια, επειδή έρχονται και άλλα μέτρα, θα μπορούσε ένας άλλος κακοπροαίρετος να ισχυριστεί ότι πρόκειται για άλλη μια πασοκικής εμπνεύσεως προπαγάνδα.
Θέλει να μας περάσει το μήνυμα ότι το αγγούρι είναι παροδικό και μόλις περάσει ο χρόνος του μνημονίου θα φάμε με χρυσά κουτάλια.
Κάτι που στην πραγματικότητα δεν ισχύει. Αλλά ποιος θα θυμάται μετά από 10 χρόνια (που θα έλεγε και ο επίτιμος) τι ειπώθηκε τώρα; Κανείς.
Γιατί ο ελληνικός λαός πάσχει από ομαδικό αλτσχάιμερ. Εδώ ξεχνάμε τι έχει γίνει πριν μια βδομάδα, θα θυμόμαστε τι ειπώθηκε ή τι έγινε πριν δέκα χρόνια; Γιατί το αγγούρι είναι τουλάχιστον για μια δεκαετία.
Ακριβώς μετά τις εκλογές θα καταλάβουμε τι ακριβώς προβλέπει το νομοσχέδιο fast fuck.
Οπότε για τις λίγες επόμενες μέρες ας απολαύσουμε την παύση μέτρων.
Πρώτος έρχεται στις δημοσκοπήσεις για την περιφέρεια Αττικής ο Δημαράς. Βασικό του ατού το «Παρών» κατά την ψηφοφορία του μνημονίου. Φαντάσου να είχε ψηφίσει και «όχι».
Ο Δημαράς αποτελεί το άλλοθι και το αποκούμπι του διχασμένου πασόκου. Αλλά και του διχασμένου νεοδημοκράτη, του διχασμένου αριστερού. Είναι ΠΑΣΟΚ αλλά κρατώντας και την πισινή του.
Αν κανείς κάνει μια πρόσθεση στην πρόθεση ψήφου για τους υποψήφιους της ευρύτερης αριστεράς ή τέλος πάντων των κομματιών του πρώην ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ θα δει ότι είναι κοντά στο 10%.
Αυτό το στοιχείο έχει δυο αναγνώσεις. Η πρώτη ανάγνωση λέει πως αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ενωμένος και δεν είχε τον Τσίπρα αρχηγό (πολλές προϋποθέσεις βάζω) τότε θα έθετε τις βάσεις (αν βέβαια επιβεβαιωθούν αυτά τα νούμερα στην κάλπη) για μια εναλλακτική λύση.
Η δεύτερη ανάγνωση λέει πως όσο πιο πολύ χωρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο περισσότερες ψήφους παίρνει (αν αθροιστούν φυσικά), οπότε μπορεί να εφαρμόσει ένα καταπληκτικό σχέδιο. Να χωριστεί σε 21 κομμάτια και να πάρει το κάθε κομμάτι ένα 2,5%. Μετά να ενωθούν και να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση με 53,75%!
Η Ευρώπη βράζει και ξεσηκώνεται και η Ελλάδα βράζει στο ζουμί της.
Μικρός Φωκίων
